İnsanların kanatları yok, insanların kanatları yüreklerinde.

Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey, Dünyanın en güzel sesinden En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey... Fakat artık ümit yetmiyor bana, Ben artık şarkı dinlemek değil, Şarkı söylemek istiyorum.

Sen yanmasan, ben yanmasam, biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa?

Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine.

İnsan, ya hayrandır sana, ya düşman. Ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun, ya bir dakika bile çıkmazsın akıldan.

Ölüm kendinden önce bana yalnızlığını yolladı.

Pişman değilim yaşadıklarımdan, öfkem belki de yaşayamadıklarımdan.

Ayrılık uzun sürdü. Özledik. Gözledik... Hoş geldin! Biz bıraktığın gibiyiz.

Arkadaşlık ağaca benzer, kurudu mu bir daha yeşermez.

Benim idealimdeki rejim olsa, ben de seni astırırdım. Sonra da darağacının altına oturup hüngür hüngür ağlardım!