İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden. Sevişiyoruz yirmi beş bin kilometreden.

Acısını artık duyamıyorum ki kendim öyle bir acı olmuşum.

Beni, annem kadar sevecek ve babam kadar merak edecek hiç kimse yoksa eğer; kimse bana aşk`tan bahsetmesin.

Hiç bir biçim kalmamış dünyada denenmedik. Bende susuyorum sevgimi saklayıp içimde.

Bir yanlışlık var; sen bu denli güzel, ben bu denli sevdalı olmayacaktık.

Bilirsiniz sözümde hep durmuşumdur duracağım. Sevgilime söz verdim ben yirmi yıl yaşayacağım. Düşmanlarım sevinmesin yirmi yıl sonra yok diye. Belli değil yirmi yıla ne zaman başlayacağım.

Ayrımsayamıyorum bile öyle mutsuzum. Acısını artık duyamıyorum.

Acımın acısından susmuşum ki, suskunluğum göklere sığmıyor.

Ayak sesleri duyulsun ölümün. Her yanın her yönün çıkmaz. Nereye baksan yok !

Sonunda ben de biterim. Olur biter!