Böyle bir acıyı kimlere nasıl anlatacağım. Gönül dar geliyor sevgime.

Bilirsiniz sözümde hep durmuşumdur duracağım. Sevgilime söz verdim ben yirmi yıl yaşayacağım. Düşmanlarım sevinmesin yirmi yıl sonra yok diye. Belli değil yirmi yıla ne zaman başlayacağım.

Kapıyı açan kendim. Bir süre kendime baktım. Bu güleç yüz bendim.

Duyumsuyorum ki yiteceksin. En büyük acım olacak.

Ben anlarım. Bu acı bizim ora işi, hançer acısı.

Onbeşinde beni doğurdun, yirmialtı yaşındaydın, yaşamadan öldün!

Bir yanlışlık var; sen bu denli güzel, ben bu denli sevdalı olmayacaktık.

Artık kapılar açık kalsın, bundan sonra gireceklere. Şimdi dinlenmeye gidiyorum. Hoşcakal güzel dünyam.

İçimden gelmiyor mektup yazmak demeden. Sevişiyoruz yirmi beş bin kilometreden.

Ne yana dönsek kendimize çarparız.