Kapıyı açan kendim. Bir süre kendime baktım. Bu güleç yüz bendim.

Acısını artık duyamıyorum ki kendim öyle bir acı olmuşum.

Beni, annem kadar sevecek ve babam kadar merak edecek hiç kimse yoksa eğer; kimse bana aşk`tan bahsetmesin.

İçimdeki mağaralarda besler büyütürüm. Her ne olursa olsun bir ses. Yeter ki bana ispat etsin yaşadığımı.

Bilirsiniz sözümde hep durmuşumdur duracağım. Sevgilime söz verdim ben yirmi yıl yaşayacağım. Düşmanlarım sevinmesin yirmi yıl sonra yok diye. Belli değil yirmi yıla ne zaman başlayacağım.

Ne yana dönsek kendimize çarparız.

Böyle bir acıyı kimlere nasıl anlatacağım. Gönül dar geliyor sevgime.

Ayrımsayamıyorum bile öyle mutsuzum. Acısını artık duyamıyorum.

Duyumsuyorum ki yiteceksin. En büyük acım olacak.

Sonunda ben de biterim. Olur biter!