Gittim bir sürü saçmalık yaptım. Bir zaman ölüme taktım aklımı!

Zamanı oy, sesini sakla. Unutulmasın.

Yüzümde mecburi hizmet solgunluğu. Uçkuru düşük bir acının ayazında!

Zaman: durmuş gibi. Cihangir´de pazar günü şaşkınım. Olmayan uykumu bölüyor bir akordeon sesi. Bir çocuk ufacık sarı saçlı. Eminim kara gözlüdür. Görünmüyor uzaktan gözleri. Görünmüyor ki!

Sevgili ölüm penceresinde, mızıka çalan bir çocuğu anımsa.

Uyan kalbim, ayrılık zamanı geldi.

Zamanı geldi, bazı şeyleri kırıp dökmenin.

Bütün güzel kadınlarını bu dünyanın sevdim, diyebildiğim zaman. Bütün kentlerini gezdim, denizlerine girdim ve artık bir tek taş kalmadı tanımadığım, bir tek yüz, bir tek yer adı.

Bende son zamanlarda eve her gelen konuğun, bir kitap "götürdüğü" gibi paranoyalar oluştu.

Kaybolursa da ne çıkar, yazılmış o kadar şiir, onca acı, tedirginlik? Bir avuç su oluverir!