Ne azap ne sitem yalnızlıktan.. Kime ne; asılmaz duvar bendedir. Süslenmiş gemiler geçer açıktan, sanırım, gittiği diyar bendedir. Yaram var, havanlar dövemez merhem, ...yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem, ne çıkar, bir yola düşmemiş gölgem, yollar ki, allaha çıkar, bendedir.

Şimdi Fatih kalksa mezarından ne ben onu tanırım ne o beni tanır. Ama İstanbul`u Bizanslılar almış deyip tekrar savaşır!

Gençliğine güvenip vakit çok erken derken, belki elveda bile diyemezsin giderken.

Rahminde cemiyetin ben doğum sancısıyım, mukaddes emanetin dönmez davacısıyım!

Ağaçtan düşen yaprak nasıl kurumaya mahkumsa; gönülden düşen insan da unutulmaya mahkumdur.

Sabır, çekilen şeyi duymamak değil, ona dayanmayı bilmektir.

Gençlik. Gelip geçti. Bir günlük sustu; nefsim doymamaktan dünyaya kustu.

Bazı insanlar alçak gönüllüdür. Bazıları ise alçak olmaya gönüllüdür.

İki insan çeşidi vardır. Zaman geçtikte hatalarıyla yüzleşen! Zaman geçtikçe yüzsüzleşen.

Kendini dünyalar kadar değerli zannedenlere kısa bir not; dünya beş para etmiyor.