Aklımda merak, şüphe ve saygı uyandıran iki şey vardır: üzerimde yıldız gibi parlayan cennet ve içimdeki ahlak yasası.

Bizler sırlarla dolu bir evrende bir rüyanın rüyasını görmekteyiz. Gerçekte bildiğimiz hiçbir şey yoktur. Bildiğimizi sandığımız şey sadece olaylardır. O olaylar ki, bilmediğimiz bir objeyle asla bilemeyeceğimiz bir süjenin birbirlerine olan ilgisinden doğmuştur.

Ne var ki her yandan "düşünmeyin! aklınızı kullanmayın!" diye bağırıldığını işitiyorum. Subay, "Düşünme, eğitimini yap!", maliyeci "düşünme, vergini öde!", din adamı "düşünme, inan!" diyorlar.

Bilgi deneyle başlar ama deneyden doğmaz.

Bütün sahip olduğumuz bilginin tecrübe ile başladığına şüphe yoktur.